Εντάξει, όλοι έχουμε δει μπασκετικές φάσεις που μας έκαναν να ξύνουμε το κεφάλι μας, αλλά αυτό που έγινε σε μία επίθεση του Ολυμπιακού τελευταία δεν περιγράφεται απλώς με λόγια. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, προπονητής που όλοι τον αποκαλούν σκακιστή, αυτή τη φορά μάλλον αποφάσισε να παίξει παιχνίδια με το μυαλό μας. Ή να δοκιμάσει τα όρια της κοινής λογικής. Γιατί, πώς αλλιώς μπορεί να περιγραφεί το να βλέπεις τέσσερις (ναι, τέσσερις) συνεχόμενες κοψίματα των παικτών του Ολυμπιακού σε μία και μόνη κατοχή;
Δεν μιλάμε για καμιά εκπληκτική στρατηγική. Όχι, αυτή τη φορά η επίθεση του Ολυμπιακού θύμιζε περισσότερο… το παιχνίδι των καρεκλών. Ξέρετε, εκείνο που όλοι τρέχουν γύρω από καρέκλες και όταν σταματήσει η μουσική, κάποιος κάθεται. Μόνο που εδώ δεν υπήρχε μουσική, μόνο ένας παίκτης ανοιχτός. Και ποιος άλλος θα ήταν αυτός ο παίκτης, αν όχι ο Βεζένκοφ; Γιατί, αν πρόκειται για τον Ολυμπιακό, ας είμαστε ειλικρινείς, ο Βεζένκοφ θα είναι πάντα εκεί για να «καθαρίσει».
Ας το δούμε με περισσότερη λεπτομέρεια: οι παίκτες του Ολυμπιακού, ο ένας μετά τον άλλον, έκαναν τις κοψιές τους, σε μια επίθεση που περισσότερο έμοιαζε με ατέλειωτη «σκυταλοδρομία». Μήπως ο Μπαρτζώκας ήθελε απλώς να μπερδέψει τον αντίπαλο; Ή μήπως ήθελε να δοκιμάσει την υπομονή των θεατών που προσπαθούσαν να καταλάβουν τι στο καλό βλέπουν;
Τελικά, μετά από αυτήν την παράσταση… μπασκετικής τέχνης, η μπάλα κατέληξε στον Βεζένκοφ. Και, φυσικά, αυτός ήταν ελεύθερος. Όπως πάντα. Γιατί, όπως φαίνεται, αν περιμένεις αρκετά και τρέχεις ασταμάτητα μέσα στο γήπεδο, κάποιος θα ξεχαστεί και θα μείνει πίσω. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτός ο «κάποιος» ήταν η αντίπαλη άμυνα που μάλλον είχε κουραστεί να παρακολουθεί τις κοψιές των παικτών του Ολυμπιακού.
Οπότε, αν αναρωτιέστε γιατί ο Μπαρτζώκας είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές στην Ευρώπη, η απάντηση ίσως να βρίσκεται σε αυτά τα… ακατανόητα πειράματα. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, αν δεν μπορείς να τους μπερδέψεις με την τακτική σου, μπορείς πάντα να τους αποσυντονίσεις με το χάος.
