Στην αναμέτρηση της Εθνικής Ελλάδας με την Αγγλία υπήρξαν πολλά που άξιζαν προσοχής, παρά την ήττα με 3-0. Η ελληνική ομάδα απέδειξε ότι έχει πλάνο, δομή και οργανωμένη τακτική προσέγγιση στο παιχνίδι, διατηρώντας μια σταθερή παρουσία και δείχνοντας ότι δεν πρόκειται να περιοριστεί απλώς στην άμυνα για να αποφύγει τα χειρότερα. Το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας γέμισε με κόσμο που χειροκρότησε την προσπάθεια, παρόλο που το σκορ δεν ήταν ευνοϊκό. Αν και η ήττα ήταν δίκαιη, το τελικό αποτέλεσμα αδικεί την εικόνα της αναμέτρησης.
Ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης έδειξε ότι εξελίσσεται σε έναν από τους κορυφαίους αμυντικούς, αποδεικνύοντας την ποιότητά του σε τέτοιο επίπεδο. Ο προπονητής Ιβάν Γιοβάνοβιτς, γνωστός για την προσεκτική διαχείριση του χρόνου των αλλαγών του, έκανε τριπλή αλλαγή στο 56ο λεπτό, προσφέροντας νέα πνοή στην Εθνική, που βελτιώθηκε αισθητά για περίπου 20 λεπτά. Η είσοδος του Φώτη Ιωαννίδη προκάλεσε ενθουσιασμό στο κοινό, το οποίο αντέδρασε με ενθουσιασμό, δείχνοντας ότι η νέα γενιά ποδοσφαιριστών κερδίζει το ενδιαφέρον των φιλάθλων.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε την παρουσία πολλών μικρών παιδιών που παρακάλεσαν τους γονείς τους να περιμένουν έξω από το στάδιο μέχρι αργά τη νύχτα για να δουν τους διεθνείς ποδοσφαιριστές να βγαίνουν από το πούλμαν της Εθνικής. Η σύνδεση της ομάδας με τη νέα γενιά φιλάθλων φαίνεται να αναπτύσσεται και αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία για να ενισχυθεί το κλίμα υποστήριξης.
Ο Κώστας Τσιμίκας δεν είχε την καλύτερη του εμφάνιση και ίσως να ήταν καλύτερο να είχε ξεκινήσει ο Δημήτρης Γιαννούλης. Επιπλέον, ο Τάσος Μπακασέτας έδειξε εμφανή σημάδια κόπωσης, κάτι που επηρέασε την απόδοσή του. Το πρώτο ημίχρονο της Εθνικής ήταν κατώτερο των προσδοκιών, με την ομάδα να επηρεάζεται από το γρήγορο γκολ που δέχτηκε, κάτι που οδήγησε σε αδυναμία να κρατήσει ισορροπία στο παιχνίδι.
Όπως και να έχει, η Εθνική μας ομάδα έχασε από μια ομάδα που βρίσκεται στην 4η θέση της παγκόσμιας κατάταξης και φιναλίστ των δύο τελευταίων Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων. Ακόμη και με απουσίες, οι Άγγλοι έδειξαν την ποιότητά τους, ενώ εμείς αγωνιστήκαμε με τον Παυλίδη στην επίθεση και τον Ιωαννίδη ως αλλαγή, σε αντίθεση με τη δική τους παρουσία του Κέιν και του Γουάτκινς. Αξίζει να σκεφτούμε τη διαφορά στο βάθος των ομάδων.
Παλιότερα, όταν η Εθνική έπαιζε εναντίον μεγάλων αντιπάλων, το κοινό πήγαινε στο γήπεδο για να δει τους ξένους σταρ. Αυτή τη φορά, η παρουσία του κόσμου αφορούσε αποκλειστικά την υποστήριξη της γαλανόλευκης φανέλας, κάτι που δείχνει τον θετικό δρόμο που έχει πάρει η ομάδα. Στόχος μας παραμένει η συμμετοχή στο Μουντιάλ του 2026 και αυτό το οικοδόμημα χτίζεται από το UEFA Nations League.
