Ο Παναθηναϊκός και οι… ψευδαισθήσεις του. Άλλη μια χρονιά, άλλη μια «βόμβα» αποτυχίας, αυτή τη φορά στο Κύπελλο Ελλάδας. Μια διοργάνωση που, ας μην κρυβόμαστε, δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα – τουλάχιστον σύμφωνα με τις δικαιολογίες που ακούγονται κάθε φορά που αποκλείεται. Όμως τώρα, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: ο Παναθηναϊκός χάνει έναν στόχο, φορτώνει έξτρα πίεση στο πρωτάθλημα και ξέρει καλά πως αν δεν το κατακτήσει, η σεζόν θα είναι ένα τεράστιο φιάσκο.
Και όχι, το πρόβλημα δεν ήταν απλώς το γκολ στο 94’. Ήταν η συνολική εικόνα. Μια ομάδα άνευρη, χωρίς ιδέες, χωρίς χαρακτήρα, που έμοιαζε περισσότερο να περιμένει το αναπόφευκτο παρά να παλέψει για την πρόκριση. Και το χειρότερο; Παίκτες που υποτίθεται πως είναι το «μέλλον» της ομάδας, απέδειξαν πως δεν είναι καν το παρόν της.
Φώτης Ιωαννίδης και Γιώργος Βαγιαννίδης – δύο ονόματα που έχουν ακουστεί πολύ, δύο παίκτες που θα έπρεπε να δείξουν την αξία τους σε ένα τέτοιο ματς. Αντ’ αυτού, έκαναν τα πάντα για να ρίξουν τις μετοχές τους στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο. Ο πρώτος; Ανύπαρκτος. Δεν απείλησε, δεν συνεργάστηκε, δεν βοήθησε. Ο δεύτερος; Έτρεξε λίγο, πήρε μια κάρτα, έκανε μια αχρείαστη ενέργεια που ευτυχώς δεν κόστισε το πέναλτι, αλλά σίγουρα κόστισε σε εντυπώσεις.
Και τώρα; Ο Παναθηναϊκός επιστρέφει στο πρωτάθλημα με την πλάτη στον τοίχο. Η δικαιολογία του «διεκδικούμε τίτλους» πάει περίπατο και απομένει μόνο ένα: να σηκώσει το πρωτάθλημα. Γιατί αν δεν το κάνει, αυτή η σεζόν θα μνημονεύεται ως μια από τις πιο γελοίες των τελευταίων ετών.
