Ο κόσμος του Ολυμπιακού όχι μόνο είδε την ομάδα του να χάνει με 2-0 από τον Άρη, αλλά αναγκάστηκε κιόλας να παρακολουθήσει μια νέα θεατρική παράσταση υπό την επιμέλεια της διαιτησίας και του περίφημου VAR. Και τι σκηνοθεσία! Ένα γκολ του Μορόν που ξεκίνησε από ένα φάουλ στον Ντόη, ένα φάουλ που είδαν όλοι εκτός, φυσικά, από τον διαιτητή. Πόσο βολικό!
Πρώτη πράξη της νέας κωμωδίας, η απόφαση του διαιτητή να σφυρίξει ένα φάουλ-φάντασμα στον Ντόη. Έτσι ξεκίνησε το όνειρο του Άρη να φτάσει στο 2-0. Από εκείνη την ανεκδιήγητη απόφαση, η μπάλα έφτασε στον Μορόν, ο οποίος εκτέλεσε τον Ολυμπιακό σαν να ήταν ο μεγαλύτερος σκόρερ του πλανήτη. Ήταν άραγε; Μάλλον όχι, αν κρίνουμε από τη δεύτερη πράξη του έργου.
Δεύτερη πράξη της κακής κωμωδίας το VAR και οι μαγικές γραμμές. Ναι, εκείνες οι γραμμές που κάποιες φορές έχουν ζωή δική τους. Στον Ολυμπιακό υποστηρίζουν ότι η τοποθέτηση των γραμμών αυτή τη φορά ήταν πιο κακόγουστη κι από κακό επεισόδιο σαπουνόπερας. Όπως λένε, αυτές οι γραμμές φάνηκαν να προσαρμόζονται τόσο επιδέξια ώστε να δείξουν τον Μορόν onside. Πώς να το πεις αυτό; Τεχνολογία αιχμής ή απλώς καλλιτεχνική προσέγγιση του offside;
Και δεν σταματάμε εκεί, βέβαια. Η τρίτη πράξη ήταν η έκρηξη του πάγκου του Ολυμπιακού, που δεν άντεξε άλλο το «show». Ο γυμναστής Μουρίκης αποβλήθηκε επειδή τόλμησε να διαμαρτυρηθεί και να αναρωτηθεί αν, τελικά, παίζουν μπάλα ή βλέπουν θέατρο. Ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς; Έξαλλος και αυτός, τον ακολούθησε στα αποδυτήρια μετά το πρώτο ημίχρονο, αποδεικνύοντας πως η υπομονή έχει τα όριά της.
Το πιο ωραίο όμως είναι ότι όλοι θα μιλούν για αυτή τη διαιτησία για μέρες. Γιατί, φυσικά, το να βλέπεις έναν αγώνα και να μην ξέρεις αν θα κρίνει το αποτέλεσμα η μπάλα ή οι αποφάσεις της διαιτησίας, είναι μια εμπειρία μοναδική. Και ο Ολυμπιακός την έζησε στον απόλυτο βαθμό.
