Και εκεί που ο Σάσα Βεζένκοφ ετοιμαζόταν να παραλάβει άλλο ένα βραβείο MVP για να το προσθέσει στο γεμάτο ταπεινότητα παλμαρέ του… η Euroleague αποφάσισε να μας θυμίσει ότι δεν φτάνει να είσαι ο καλύτερος. Πρέπει να είσαι και… ενδιαφέρον τύπος. Να έχεις λίγο «τσαμπουκά», να πουλάς λίγο Instagram, να κάνεις καμιά γκριμάτσα, κάνα πανηγυρισμό βγαλμένο από WWE. Τέτοια πράγματα.
Ο Βεζένκοφ; Α, όχι, λάθος manual. Δεν πετάει τα μεσαία του δάχτυλα στον κόσμο, δεν κάνει καραγκιοζιλίκια, δεν λέει “είμαι ο GOAT” μετά από ένα καλό ματς. Παίζει μπάσκετ, λέει “μπράβο” στους αντιπάλους και κάθεται. Ουάου, τι ανία. Ποιος να ασχοληθεί…
Και όμως, ο τύπος έβαζε 20.2 πόντους, μάζευε 6.6 ριμπάουντ, είχε 24.5 PIR, 5 MVP εβδομάδες και μία βραδιά με 52 PIR (δηλαδή, οριακά λιποθυμάει το excel). Όλα αυτά, φυσικά, δεν στάθηκαν αρκετά για να του δώσουν τον τίτλο. Γιατί, βλέπεις, η Euroleague δεν είναι μόνο στατιστικά – είναι και σόου.
Έτσι, το MVP πήγε στον Κέντρικ Ναν. Δεν είναι ότι ο Αμερικανός δεν είναι καλός παίκτης – κάθε άλλο. Αλλά είχε τα σκαμπανεβάσματά του, ήταν αρκετές φορές πιο… highlight απ’ ότι ουσία. Αλλά, ας είμαστε δίκαιοι: έκανε τα μεγάλα σουτ, έκανε και το θόρυβο. Άρα MVP, σωστά;
Και ο Βεζένκοφ; Δεν τον νοιάζει. Δεν ψάχνει χειροκροτήματα με stories και reels. Μιλάει στο παρκέ. Αλλά ας προσέχει του χρόνου – μπορεί να τον προσπεράσει κανένας που βγάζει τη φανέλα του μετά το ματς και φωνάζει “I’m him” στο TikTok.
